علائم، علل و درمان واریس
رگ‌های واریسی در بیماری واریس، که به عنوان واریکوز نیز شناخته می‌شوند، هنگام بزرگ شدن، گشاد شدن و پر شدن رگ‌ها از خون ایجاد می‌شوند.
واریس و رگ‌های واریسی
این بیماری بخصوص در زنان بسیار شایع است. حدود ۲۵ درصد از کل بزرگسالان دارای واریس هستند. در بیشتر موارد، واریس در پاها ظاهر می‌شود. رگ‌های واریسی به طور معمول متورم، بزرگ و دارای رنگ مایل به آبی یا بنفش یا قرمز و اغلب دردناک هستند.
علل واریس
واریس هنگامی رخ می‌دهد که رگ‌ها به درستی کار نکنند. رگ‌ها دارای دریچه‌های یک طرفه هستند که مانع از گردش خون به عقب می‌شود. وقتی این دریچه‌ها از بین بروند، خون به جای حرکت به سمت قلب، شروع به تجمع در رگ‌ها می‌کند. رگ‌ها بزرگتر می‌شوند. رگ‌های واریسی اغلب روی پاها تأثیر می‌گذارند. رگ‌های این مناطق دورتر از قلب هستند و جاذبه جریان خون را به سمت بالا سخت‌تر می‌کند.
برخی از دلایل احتمالی واریس شامل موارد زیر است:
• بارداری
• یائسگی
• سن بالای ۵۰ سال
• ایستادن طولانی مدت
• چاقی
• سابقه خانوادگی واریس
علائم واریس
علائم اصلی واریس بسیار مشهود و دارای وریدهای معیوب است که معمولاً روی پاها است. همچنین ممکن است درد یا تورم و سنگینی در اطراف وریدهای بزرگ شده وجود داشته باشد.
در بعضی موارد، می‌توانید تورم و تغییر رنگ تجربه کنید. در موارد شدید، رگ‌ها به میزان قابل‌توجهی خون ریزی می‌کنند و و امکان تشکیل زخم وجود دارد.
تشخیص واریس
پزشک برای تشخیص وریدهای واریسی، احتمالاً هنگام نشستن یا ایستادن پاها و رگ‌های قابل مشاهده شما را معاینه خواهد کرد. ممکن است از شما درمورد هرگونه درد یا علائمی که دارید، سؤال کنند.
همچنین ممکن است پزشک بخواهد سونوگرافی انجام دهید تا جریان خون را بررسی کند. این یک آزمایش غیرتهاجمی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می‌کند و به پزشک شما این امکان را می‌دهد تا وضعیت جریان خون در رگ ها را بررسی کند.
بسته به محل درگیری، ممکن است یک ونوگرام برای ارزیابی بیشتر رگ‌ها انجام شود. در طی این آزمایش، پزشک رنگ مخصوصی را به پاها تزریق می‌کند و با اشعه X عکس برداری می‌کند. این رنگ در پرتوهای ایکس ظاهر شده و تصویر بهتری از جریان خون به پزشک می‌دهد.
آزمایش‌هایی مانند سونوگرافی یا ونووگرام به شما اطمینان می‌دهد که درد و تورم در پاها به علت اختلال دیگری مانند لخته خون یا انسداد نیست.
درمان و پیشگیری از واریس
به طور کلی، پزشکان در درمان واریس محافظه کار هستند. احتمالاً به جای توصیه درمان‌های تهاجمی‌تر، پیشنهاد می‌کنند در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید.
تغییرات سبک زندگی
تغییرات زیر ممکن است به پیشگیری از شکل‌گیری و یا وخیم‌تر شدن واریس کمک کند:
• خودداری از ایستادن طولانی مدت
• کاهش وزن یا حفظ وزن سالم
• ورزش برای بهبود جریان خون
• استفاده از جوراب‌های فشرده سازی
اگر قبلاً رگ‌های واریسی داشتید، باید این اقدامات را انجام دهید تا از ابتلا به واریس جدید جلوگیری کنید. همچنین هنگام استراحت یا خواب، پاهای خود را بلند کنید.
فشرده سازی
پزشک ممکن است به شما توصیه کند که جوراب مخصوص فشرده سازی بپوشید. این جوراب ها به اندازه کافی روی پاها فشار می آورند تا جریان خون به قلب تسهیل شود. همچنین تورم را نیز کاهش می دهند.
سطح فشرده سازی متفاوت است، اما بیشتر انواع جوراب‌های فشرده سازی در داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های لوازم پزشکی موجود است.
عمل جراحی
اگر تغییر در شیوه زندگی جواب نداد یا اگر واریس باعث ایجاد درد زیادی شود یا به سلامت کلی آسیب برساند ، ممکن است پزشک یک روش تهاجمی را امتحان کند.
بستن و برداشت ورید یک روش درمانی است که نیاز به بیهوشی دارد. در طی عمل، جراح شما بریدگی‌هایی در پوست ایجاد می‌کند، قسمت واریسی را بریده و از طریق برش‌ها برداشته می‌شود. اگرچه ورژن‌های مختلفی از این نوع جراحی‌ها ایجاد شده است، معمولاً کمتر انجام می‌شود زیرا گزینه‌های جدیدتر و تهاجمی کمتری در دسترس است.
سایر گزینه‌های درمانی
در حال حاضر، طیف گسترده‌ای از گزینه‌های درمانی با حداقل تهاجم برای واریس در دسترس است. شامل:
اسکلروتراپی، با استفاده از یک تزریق مایع یا کف شیمیایی برای مسدود کردن رگ بزرگتر.
میکروسکلروتراپی، با استفاده از تزریق مایع شیمیایی برای جلوگیری از رگ‌های کوچک‌تر.
• جراحی لیزر، استفاده از انرژی نور برای مسدود کردن رگ
درمان با ابلیشن داخل وریدی، استفاده از گرما و امواج رادیویی برای مسدود کردن رگ.
جراحی اندوسکوپیک ورید، با استفاده از محدوده کم نور که از طریق یک برش کوچک وارد شده است تا جلوی رگ را بگیرد.
شما همیشه باید قبل از انتخاب یک روش با پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی و خطرات خود صحبت کنید. روش توصیه شده می‌تواند بستگی به علائم، اندازه و محل قرارگیری واریس داشته باشد.
چشم انداز افراد مبتلا به واریس
رگ‌های واریسی به طور معمول با گذشت زمان بدتر می‌شوند، حتی اگر برای کنترل و مدیریت درد تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید. خبر خوب اینکه اگرچه ممکن است ناخوشایند باشند، معمولاً هیچ مشکل پزشکی طولانی مدتی ایجاد نمی‌کنند.
در بعضی موارد، واریس می‌تواند منجر به زخم پاها، لخته شدن خون یا التهاب مزمن شود. در صورت شدید بودن وضعیت، احتمال پارگی رگ‌ها وجود دارد.
در صورت بروز هر یک از این علائم، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است رویکرد تهاجمی‌تری را پیشنهاد دهد، مانند جراحی یا سایر مداخلات.
