alo clinic beauty logo

For More Information :

0098-936-534-3335

Show Article List

A new method of diagnosing breast cancer

 

تشخیص سرطان سینه با استفاده از مقاومت الکتریکی پوست

ماموگرافی روشی مطمئن و موثر برای تشخیص وجود سرطان سینه در زنان است اما پزشکان توصیه می‌کنند که اکثر خانم‌ها باید بعد از ۴۰ سالگی تحت ماموگرافی قرار گیرند زیرا این روش شامل دوزهای کمی از پرتوهای یونیزان (تابش یون‌ساز) است.

 

 

  در حالی که خطر ابتلا به سرطان سینه برای افراد مسن بیشتر است، اما ممکن است در هر سنی بروز کند. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که ۵ تا ۷ درصد زنان مبتلا به سرطان سینه زیر ۴۰ سال سن دارند.

به منظور گسترش گروه سنی افرادی که می‌توانند آزمایش شوند، استادیار مهندسی برق و رایانه دانشگاه یوتا، بنجامین سانچز-ترونز، در حال توسعه یک ابزار تشخیصی بی‌خطر و بدون درد برای تشخیص سرطان سینه است که از جریان الکتریکی کم به جای تشعشع استفاده می‌کند. این تحقیق بر این نظریه استوار است که سرطان باعث می‌شود مایع بینابینی لنفاوی فرد به دلیل افزایش حضور گلبول‌های سفید خون و سایر تغییرات فیزیولوژیکی که برای مقابله با تومور اتفاق می‌افتد، تغییر کند.

سانچز ترونز، عضو برنامه تجربی درمانی در موسسه سرطان هانتسمن در سالت لیک سیتی آمریکا می‌گوید: «ما گمان می‌کنیم که پاسخ ایمنی در یک فرد مبتلا به سرطان ایجاد می‌شود و مایع بینابینی لنفاوی تولید می‌کند که رسانای الکتریکی کمتری دارد.»

برای تشخیص این تغییر، سانچز ترونز به همراه موسسه (IONIQ Sciences) مستقر در یوتا که فناوری‌های غربالگری سرطان را توسعه می‌دهد، در حال ساختن یک دستگاه تشخیصی با دو الکترود هستند که جریان الکتریکی ولتاژ پایینی را به بدن ارسال می‌کند تا این تغییرات لنفاوی را شناسایی کند.

بیمار یک الکترود را نگه می‌دارد در حالی که پزشک قسمت‌های مختلف بدن را با یک ردیاب دستی حاوی الکترود دوم لمس می‌کند. هر بار که الکترود دوم پوست را لمس می‌کند، جریان الکتریکی بدون درد از آن الکترود به الکترودی که بیمار در دست دارد می‌گذرد. پزشک ممکن است این کار را تا ۴۰ بار انجام دهد و کل روند کمتر از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. اندازه‌گیری رسانایی فرد با هر لمس انجام می‌شود و الگوریتمی در دستگاه نقاط داده را تجزیه و تحلیل می‌کند و احتمال ابتلای بیمار به سرطان را محاسبه می‌کند.

یک تحقیق اولیه بالینی که روی ۴۸ زن، ۲۴ زن مبتلا به سرطان بدخیم پستان و ۲۳ زن با ضایعات خوش‌خیم انجام شد، نشان داد که این روش ۷۰ درصد در پیش‌بینی سرطان بیمار و ۷۵ درصد در تعیین اینکه آیا یک فرد به سرطان مبتلا نیست، موثر است.

اگرچه این روش به اندازه ماموگرافی دقیق نیست (ماموگرافی می‌تواند ۸۰ درصد تا ۹۸ درصد در تشخیص سرطان سینه در زنان مسن با بافت پستان غیرمتراکم موثر باشد) یک ابزار تشخیصی اضافی برای زنان جوان‌تر و زنان با بافت پستان متراکم است، در غیر این صورت به این زنان توصیه می‌شود به‌دلیل سن کم یا تراکم بافت سینه خود ماموگرافی انجام ندهند.

از آنجایی که در این روش به‌جای اشعه از برق کم ولتاژ استفاده می‌شود، ترونز می‌گوید که می‌توان آن را به‌طور مکرر بر روی زنان در هر سنی استفاده کرد. در نتیجه این روش طراحی شده است تا برای ارائه تشخیص کلی دقیق‌تری همراه با ماموگرافی استفاده شود.

وی بیان می‌کند: احتمال موفقیت در مبارزه با سرطان بستگی به زمانی دارد که آن را درمان می‌کنید. اگر بتوانید آن را تشخیص دهید و زودتر یک فرد را درمان کنید، شانس زنده ماندن وی بیشتر است.

این روش همچنین می‌تواند در بیماران مبتلا به سرطان سینه که در حال حاضر تحت درمان هستند، استفاده شود تا مشخص شود که آیا درمان آنان موثر است یا خیر.

به گفته انجمن سرطان آمریکا، بیماران سرطانی تنها ۶ ماه تا یک سال پس از پایان پرتو درمانی می‌توانند ماموگرافی انجام دهند، اما با استفاده از این ابزار تشخیصی جدید، می‌توان آزمایش‌های بیشتری را بدون خطر قرار گرفتن بیمار در معرض تشعشعات بیشتر ناشی از ماموگرافی انجام داد.

سانچز ترونز می‌گوید: «افراد یک ماموگرافی را قبل از پرتو درمانی، یکی ۶ ماه بعد و یکی را شاید یک سال بعد انجام می‌دهند و فقط همین سه بار فرد مورد آزمایش قرار می‌گیرد. اما در این بین این زمان‌ها چطور؟ وقتی هیچ تشعشعی از ماموگرافی وجود ندارد، می‌توانید از این روش برای اطلاع از وضعیت بیمار استفاده کنید و شاید در صورت لزوم درمان را تغییر دهید.»

در حال حاضر از این فرآیند بکارگیری جریان الکتریکی برای تشخیص سرطان توسط موسسه IONIQ Sciences برای پیش‌بینی وجود سرطان ریه استفاده می‌شود.

سانچز ترونز همچنین مقاله‌ای را در ماه نوامبر در مورد استفاده از روش تشخیص سرطان پوست منتشر کرده است تا پزشک مجبور نباشد فقط به معاینه بصری بیمار تکیه کند. این مقاله در مجله JID Innovations منتشر شد.

نتایج تحقیق جدید به تازگی در مجله IEEE Access منتشر شده  است.