alo clinic beauty logo

اطلاعات بیشتر :

۰۹۳۶-۵۳۴-۳۳۳۵+

فارسی العربیة English
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید :
 عکس- دکتر عيسي بخشنده مقدم متخصص داخلي مغز و اعصاب
درباره ی دکتر عيسي بخشنده مقدم

دکتر عیسی بخشنده مقدم

فارغ التحصیل پزشک عمومی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران در سال 1373

بورد تخصصی بیماری های مغز و اعصاب (نرولوژی) از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران در سال 1385

پزشک استخدام رسمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران

شاغل در بیمارستان آیت الله طالقانی و بیمارستان خصوصی ایرانشهر در زمینه بیماری های مغز و اعصاب و بیماری های حاد MS و نروپاتی و بیماری های ستون فقرات و حوادث عروقی مغزی(سکته های مغزی)

 

 

 

اسکلروز متعدد که به نام ام اس (MS) نیز شناخته می‌شود، نوعی بیماری مزمن است که به سیستم عصبی مرکزی (مغز، نخاع و عصب‌های چشمی) حمله می‌کند. در موارد شدید بیمار فلج و یا کور می‌شود، در حالی که در موارد خفیف ممکن است فقط بی‌حسی در اندام‌ها تجربه شود.دلیل بیماری ام اس هنوز شناخته نشده است؛ دانشمندان معتقدند این بیماری به دلیل تأثیر عوامل زیست محیطی در شخصی که به صورت ژنتیکی مستعد به واکنش است، بروز می‌کند. لازم به ذکر است که این عوامل زیست محیطی هنوز ناشناخته هستند. اگرچه هیچ روش درمانی شناخته‌شده‌ای برای بیماری ام اس وجود ندارد، اما چندین روش درمانی وجود دارد که سودمندی آن­ها در بهبود علائم این بیماری اثبات شده است. هدف اصلی فیزیوتراپی ، بازگرداندن عملکردهای بیمار بعد از یک حمله، پیشگیری از حمله جدید و جلوگیری از ازکارافتادگی فرد است. 

 راه های تشخیص

تقریباً تمام علائم این بیماری را می توان در بیماری های دیگر نیز مشاهده کرد. به همین خاطر گاهی اوقات اطمینان از ابتلا به این بیماری (در زمان عود اولیه آن) دشوار است. در نتیجه تشخیص قطعی ابتلا به بیماری اغلب تا زمانی که دو مورد حمله یا بیشتر انجام نشود، امکان پذیر نیست.

بعضی از آزمایش ها می تواند در تشخیص ابتلا به بیماری مفید بوده و ابتلای احتمالی به بیماری را نشان دهند، یا احتمالاً دلیل مشاهده علائم در بیمار را مشخص نمایند. این آزمایش ها شامل اسکن ام آر آی ، پونکسیون کمری یا نخاعی (شامل نمونه بردای از مایع مغزی نخاعی در ستون فقرات)، و نیز آزمایش پتانسیل فرا خوانده (که در آن الکترودها آهسته شده اند یا وجود هر گونه الگوی غیر عادی در پالس های الکتریکی اعصاب خاص در سیستم مغزی نخاعی را کنترل می کنند) هستند.

روش های درمان

در حال حاضر، با وجودی که هیچ درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد، می توان برخی از علائم بیماری را از طریق روش های درمانی خاص کاهش داد. این درمان ها بطور کلی به چهار دسته زیر طبقه بندی می شوند:

  • مصرف دارو با هدف تغییر فرآیند بیماری
  • استفاده از داروی استروئید به منظور کاهش موارد عود بیماری
  • مصرف سایر داروها به منظور کاهش علائم بیماری
  • فیزیوتراپی به منظور حداقل کردن نتایج ناشی از بیماری
  • روش های درمانی جدید برای تحریک سلول های مغزی همچون مگنت تراپی و تحریک مغناطیسی مغز